Οι εντυπώσεις ενός αρχάριου Part I... ¶
Από: IliaSR στις 31/08/2015 1:31 μμ.
15 μέρες πριν, τέτοια ώρα, σε κεντρικό σημείο της πόλης της Κέρκυρας παραλαμβάνω τα κλειδιά της Sprint ST...<<Καλούς δρόμους>> μου εύχεται το παλικάρι, <<και ό,τι θέλεις μου λες>>. Χαμός από κίνηση στην πόλη. Μήπως να μου έφερνες τη μηχανή στο σπίτι, θέλησα να πω, αλλά το άφησα. <<Και να θυμάσαι, το μηχανάκι είναι μακρύ, μην αφήνεις καμία σχέση κάτω από τις 2500 στροφές>>... Τέλεια... Δε με βοηθάς φίλε μου έτσι, μόνο με αγχώνεις περισσότερο...
Ανέβηκα στη σέλα, έβαλα μπροστά, μούγκριζε σαν αγριόγατα έτοιμη να μου χυμήξει και η carbon εξάτμιση έδινε ακόμη μεγαλύτερη ένταση... Κοιτάω στους καθρέπτες, κανένα αμάξι. Ξεκινάω και φτάνω στο πρώτο φανάρι... Πριν καν φρενάρω πράσινο... Άμα σε θέλει, σκέφτηκα και συνέχισα. Σαν να άδειασε ξαφνικά η πόλη και χωρίς κίνηση έφτασα στο δεύτερο φανάρι. Πριν καν φρενάρω πράσινο... Ωραία, άλλο ένα φανάρι και βγήκαμε από την πόλη. Εν τω μεταξύ άρχισα να καταλαβαίνω τα λεγόμενα του φίλου... Μόλις έπεφταν οι στροφές κάτω από τις 2500, το μηχανάκι σκόρτσαρε και έτσι πέρασα όλη την πόλη με πρώτη-δευτέρα-πρώτη... Ξαφνικά ανάβει το βεντιλατέρ... Μήπως να την πάω πίσω τη μηχανή, χαραμίζεται μαζί μου, αναρωτήθηκα...
Βγαίνω από την πόλη, ανεβάζω τρίτη, ανεβάζω τετάρτη και πάω χαλαρά με 70. Δε μου φαίνεται τόσο βαριά η μηχανή, ούτε το γκάζι φονικό. Αλλά ας μην κάνουμε πειράματα. Πάμε σπίτι γιατί έχω ιδρώσει (από το άγχος). Όπου βέβαια διαπίστωσα ότι η μηχανή είναι βαριά, δεν είναι scooter. Δεν παρκάρουμε τη μηχανή σε κατηφόρα, γιατί μετά θέλεις 2 άτομα για να τη γυρίσεις...
Ανέβηκα στη σέλα, έβαλα μπροστά, μούγκριζε σαν αγριόγατα έτοιμη να μου χυμήξει και η carbon εξάτμιση έδινε ακόμη μεγαλύτερη ένταση... Κοιτάω στους καθρέπτες, κανένα αμάξι. Ξεκινάω και φτάνω στο πρώτο φανάρι... Πριν καν φρενάρω πράσινο... Άμα σε θέλει, σκέφτηκα και συνέχισα. Σαν να άδειασε ξαφνικά η πόλη και χωρίς κίνηση έφτασα στο δεύτερο φανάρι. Πριν καν φρενάρω πράσινο... Ωραία, άλλο ένα φανάρι και βγήκαμε από την πόλη. Εν τω μεταξύ άρχισα να καταλαβαίνω τα λεγόμενα του φίλου... Μόλις έπεφταν οι στροφές κάτω από τις 2500, το μηχανάκι σκόρτσαρε και έτσι πέρασα όλη την πόλη με πρώτη-δευτέρα-πρώτη... Ξαφνικά ανάβει το βεντιλατέρ... Μήπως να την πάω πίσω τη μηχανή, χαραμίζεται μαζί μου, αναρωτήθηκα...
Βγαίνω από την πόλη, ανεβάζω τρίτη, ανεβάζω τετάρτη και πάω χαλαρά με 70. Δε μου φαίνεται τόσο βαριά η μηχανή, ούτε το γκάζι φονικό. Αλλά ας μην κάνουμε πειράματα. Πάμε σπίτι γιατί έχω ιδρώσει (από το άγχος). Όπου βέβαια διαπίστωσα ότι η μηχανή είναι βαριά, δεν είναι scooter. Δεν παρκάρουμε τη μηχανή σε κατηφόρα, γιατί μετά θέλεις 2 άτομα για να τη γυρίσεις...