Ήταν να μην γίνει η αρχή ¶
Από: sfairas στις 11/05/2016 2:29 μμ.
Μετά το speed triple του 2009 που απέκτησα από "σπόντα" (τράμπα με το R1 μου που ήθελα να αντικαταστήσω) νομίζω ότι κόλλησα το μικρόβιο της τρικυλινδρίασης. Φοβερό το speed. Ζυγισμένο, ροπάτο, ποιοτικό, όμορφο, ιδιαίτερο... Για οικονομικούς λόγους όμως το αποχωρίστηκα πρόωρα και πριν το χορτάσω. Πήρα βιαστικά ένα transalp 650 ίσα για να λέω ότι έχω μηχανή και να πάω στην πανελλήνια της Δράμας. Δύο μήνες άντεξα και το έδωσα. Σειρά πήρε ένα fazer 600, που αν και πιο μοτοσυκλέτα δεν μπόρεσε να καλύψει τις ήδη συμβιβασμένες ανάγκες μου. Η ανάμνηση του τρικύλινδρου σφυρίγματος είχε εγκατασταθεί μόνιμα στο μυαλό και ηχούσε σαν μελωδία, η κοφτερή και άμεση συμπεριφορά μου προκαλούσε στερητικά, έπρεπε να ξαναπάρω κάτι που θα οδηγούσα με όρεξη. Μετά από αιματηρή οικονομία, ψάξιμο, υπομονή ήρθε επιτέλους στην κατοχή μου το μίνιμαλ πυραυλάκι της triumph. DAYTONA 675 2009. Δεν πρόλαβα ακόμα να το οδηγήσω ( χθες το πήρα και έκανα 5-7 χλμ, κάτι μου λέει όμως ότι τα καλύτερα έρχονται, νιώθω ήδη νεότερος... Φεύγω για την πρώτη αναγνωριστική, τα λέμε...
